Τα νέα του κόσμου

Διάφορα Νέα

Ο Κόσμος του μικρού πρίγκιπα...

Λέγεται Σοκοτρα και είναι ίσως το πιο παράξενο νησί του κόσμου και για αυτό θεωρείται ονειρικός προορισμός ενός ταξιδιώτη

Φανταστείτε να ξυπνήσετε μια μέρα σε ένα νησί εντελώς ξαφνικά να ρίξετε μια ματιά γύρω σας και να αντικρίσετε εικόνες όπως αυτές που θα δείτε στην συνέχεια, στις φωτογραφίες που ακολουθούν..

Η πρώτη εντύπωση σας θα είναι να νομίζετε ότι δεν είστε στην Γη, ότι σας απήγαγαν εξωγήινοι και σας μετέφεραν σε κάποιο άλλο πλανήτη.

Η πραγματικότητα βέβαια θα είναι ότι είστε ακόμη στη Γη, πιο συγκεκριμένα στο νησί Ευδαιμονία ή αν θέλετε Σανσκριτικά Socotra (Σοκότρα)

Το αρχιπέλαγος Σοκότρα είναι τμήμα του εδάφους της Υεμένης και αποτελείται από μια μικρή αλυσίδα από τέσσερα νησιά στον Ινδικό Ωκεανό. Το Σοκότρα έχει παρθένες παραλίες, τρομακτικά βουνά και τερατώδης μοναδικά σπήλαια. Το νησί Σοκότρα είναι διάσημο για τη μοναδική χλωρίδα του, και το ένα τρίτο των φυτών που βρέθηκαν στο νησί δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον πλανήτη!

Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την ανάπτυξη έχει συμπεριλάβει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και τα «Γκαλαπάγκος του Ινδικού«, όπως τα αποκαλούν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες που διακινούν γκρουπ φανατικών οικοτουριστών από κάθε γωνιά της γης στα νησιά του συμπλέγματος.

Σκοπός του προγράμματος: αφ’ ενός η προστασία και η διατήρηση του φυσικού θησαυροφυλακίου των νησιών, αφ’ ετέρου η βελτίωση των όρων διαβίωσης του τοπικού πληθυσμού, που τα βγάζει πέρα με μεγάλες δυσκολίες.

Μπορεί να ακουστεί-μαλόν να γραφτεί-τρελό αλλά δεν μοιάζει με το κόσμο του Μικρού Πρίγκιπα;

Βυθισμένη πολιτεία: Το χωριό που πνίγηκε κάτω από το νερό πριν 60 χρόνια...

Με την πρώτη σκέψη μοιάζει λίγο... σουρεάλ. Με τη δεύτερη λίγο τρομακτικό. Με την τρίτη... ενδιαφέρον. Ναι, αξίζει κανείς να επισκεφθεί το Κουρόν Βενόστα, ένα μικρό τιρολέζικο χωριό στη Βόρεια Ιταλία, στα σύνορα με την Αυστρία. Πρέπει να γνωρίζει, όμως, εκ των προτέρων ότι από ολόκληρο το χωριό θα μπορέσει να δει μόνο το... καμπαναριό της εκκλησίας. Ολο το υπόλοιπο χωριό είναι βυθισμένο κάτω από το νερό της λίμνης Ρέσια.

Το τοπίο είναι κλασικό αλπικό. Μια καταπράσινη, πάντα ήρεμη, λίμνη, ανάμεσα στα βουνά των Αλπεων, με το δάσος να την αγκαλιάζει και στις ακτές εδώ κι εκεί όμορφα τιρολέζικα χωριά. Σε έναν από τους κόλπους της, όμως, το τοπίο είναι πράγματι μοναδικό. Ενα καμπαναριό ξεπροβάλλει από τα γαλαζοπράσινα νερά...

Είναι το μόνο στοιχείο του χωριού (το οποίο παλαιότερα βρισκόταν στην περιοχή που έχει τώρα καλυφθεί από νερό) που έχει επιτραπεί να μείνει όρθιο, ως ιστορικό μνημείο και για να θυμίζει σε όλους ότι κάποτε εκεί υπήρχε ένα ολοζώντανο χωριό.

Ενα χωριό με πάνω από 1.000 κατοίκους που χτίστηκε το 1300 και ήταν ένα ολοζώντανο κύτταρο μέχρι το 1950. Μέχρι τη χρονιά, δηλαδή, που κατασκευάστηκε στη λίμνη Ρέσια το φράγμα που θα βοηθούσε στη λειτουργία του υδροηλεκτρικού εργοστασίου και η στάθμη της ανέβηκε κατά πέντε μέτρα, με αποτέλεσμα να «πνίξει» το Κουρόν.

Οι κάτοικοι, φυσικά, είχαν κάνει τα πάντα για να μην εφαρμοστεί το σχέδιο που θα έθαβε κάτω από το νερό το χωριό τους, αλλά δεν κατάφεραν το παραμικρό. Εφθασαν ακόμη και στον Πάπα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το καλοκαίρι του 1950 οι καταρράκτες έκλεισαν, το νερό της λίμνης ανέβηκε και 677 εκτάρια γης βυθίστηκαν κάτω από το νερό, με αποτέλεσμα να ανατραπεί η ζωή 150 οικογενειών, οι οποίες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Το νέο χωριό χτίστηκε μερικά μέτρα μακρύτερα από το παλιό, στις όχθες της Ρέσια.

Σήμερα το καμπαναριό είναι το μοναδικό ζωντανό κομμάτι του Κουρόν. Μάλιστα έχει τεθεί υπό την προστασία του Τμήματος Καλών Τεχνών και έχει γίνει σύμβολο της πόλης. Το 2009, μάλιστα, έγιναν και εργασίες αποκατάστασης προκειμένου να επιδιορθωθούν οι ρωγμές που είχαν προκληθεί από τη διείσδυση του νερού. Σήμερα το καμπαναριό θεωρείται μεσαιωνική κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται.

Το καλοκαίρι μπορεί να το προσεγγίσει κανείς με τις βάρκες που κάνουν τις βόλτες τους στη λίμνη, αλλά τον χειμώνα, όταν αυτή παγώνει, μπορεί να το προσεγγίσει κανείς με τα πόδια.